Caral - Supe– duże stanowisko archeologiczne na pustyni w Dolinie Supe, w prowincji Barranca w północnym Peru, odkryte w 1905 roku. Caral było zamieszkane w okresie 3000 p.n.e. - 1600 p.n.e. i jest najstarszym znanym ośrodkiem miejskim na Półkuli Zachodniej i największym w rejonie Andów. Piramidy budowane w górskiej dolinie na wysokości ok. 350 m powstawały w tym samym okresie co egipska Wielka Piramida Cheopsa, Wykonywane one były niestety z mniej trwałego materiału jak piramidy egipskie, więc ich stan zachowania obecnie jest zdecydowanie gorszy. Wnętrza budowli wypełniane były ażurowymi workami pełnymi kamieni tzw. shicras (ochrona konstrukcji przed częstym występowaniem zwiększonej aktywności sejsmicznej w tych rejonach)
Drugie stanowisko to Aspero – położone na wzgórzach Lomas de Puerto w pobliżu Oceanu Spokojnego. Zidentyfikowanych zostało tam 17 kopców - 11 małych, 6 większych o wysokości od kilku do kilkunastu metrów. Dawni mieszkańcy Aspero zajmowali się głównie połowem ryb, mięczaków i ssaków morskich. W dawnych domostwach archeolodzy odkryli pozostałości sieci rybackich i haczyków. Właśnie tutaj odkryto sławny pochówek kobiety, pochodzący sprzed 4500 lat. Przy zmarłej znaleziono naczynie ze szczątkami roślinnymi i ziarnami, naszyjnik wykonany z paciorków z muszli, zawieszkę z muszli spondylus oraz cztery kościane tupus (szpile do spinania), ozdobione wizerunkami ptaków i małp, wskazujące na kontakty utrzymywane z ośrodkami położonymi w głębi lądu.
Stanowiska w Caral i Aspero
